Ile wynosi ulga rehabilitacyjna w 2023? Co jest wymagane, aby ją dostać?

Co to jest ulga rehabilitacyjna?

Ulga rehabilitacyjna to skuteczna metoda na zmniejszenie podstawy opodatkowania. Dzięki niej osoba, która corocznie musi rozliczać się za pomocą PIT-a 37, 36 lub 28 zapłaci niższy podatek dochodowy. Jednocześnie warto pamiętać, że ulgę można rozliczyć jedynie w oparciu o wydatki poniesione na czynności związane z rehabilitacją oraz ułatwieniem osobie niepełnosprawnej codziennych działań życiowych. 

Jest to jedna z kilku ulg, które można odliczyć w rocznym zeznaniu podatkowym za poprzedni rok. W przypadku roku 2022 będzie można złożyć ulgę rehabilitacyjną do dnia 2 maja 2023 roku. Jest to jeden ze sposobów na finansowanie potrzeb w zakresie powrotu do zdrowia po przebytym wypadku oraz kupna niezbędnych leków. Ulga przysługuje również na samochód dla osoby niepełnosprawnej – w tym wypadku jest to wydatek z puli kosztów limitowanych.

Ile wynosi ulga rehabilitacyjna w 2023 roku?

Kwota, którą można odliczyć dzięki uldze rehabilitacyjnej, zależy wprost od typu wydatków na cele służące zwiększeniu komfortu dla chorego. Zgodnie z prawem istnieje zamknięty kategorii usług i produktów, których zakup pozwala na rozliczenie się z ulgi. W tej kwestii występują 2 różne typy kosztów:

• nielimitowane kwotowo – dotyczą wydatków, które pozwalają na odjęcie pełnej kwoty od podstawy opodatkowania, którą poniesiono na cele osoby niepełnosprawnej,
• limitowane kwotowo – w tym wypadku ulga jest związana z konkretną kategorią wydatków. Ulga rehabilitacyjna w tej grupie wydatków wynosi w roku 2023 maksymalnie 2280 zł. Jednocześnie tych na kosztów nie trzeba wcale ewidencjonować, ponieważ są one ściśle limitowane przez prawo.

Wiele osób korzysta z tej możliwości w ten sposób, że korzystają z zewnętrznego finansowania – np. biorą pożyczki bez BiK i kupują potrzebny sprzęt. Następnie, posiadając rachunki i faktury kosztowe mogą uzyskać ulgę rehabilitacyjną, dzięki czemu mogą odzyskać wydane pieniądze. 

Orzeczenie o niepełnosprawności w ciągu roku a ulga rehabilitacyjna

Warto pamiętać, że samo przedstawienie rachunków poniesionych na zakup wózka inwalidzkiego nie uprawnia automatycznie do skorzystania z ulgi. Niepełnosprawny musi jeszcze udowodnić, że posiada prawny status osoby niepełnosprawnej. Ulga rehabilitacyjna wymaga potwierdzenia na piśmie – dlatego warto wiedzieć, jakie dokumenty są wymagane w tym przypadku:

• orzeczenie o niepełnosprawności osoby małoletniej – w wieku poniżej 16 lat,
• standardowe orzeczenie o niepełnosprawności,
• orzeczenie stopnia niepełnosprawności – występują 3 różne stopnie – I, II oraz III stopień,
• orzeczenie o niepełnosprawności wydane na podstawie szczególnych przepisów – funkcjonujących do 31 stycznia 1997 roku,
• decyzja organu ubezpieczeniowego o przyznaniu renty z powodu częściowej lub całkowitej niezdolności do wykonywania pracy,
• decyzja dotycząca przyznania renty szkoleniowej lub socjalnej.

Komu przysługuje ulga rehabilitacyjna?

Aby można było zmniejszyć podstawę podatku dochodowego i skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, dana osoba powinna należeć do jednej z trzech grup osób:

• posiadacza statusu niepełnosprawnego,
• podatnika, który utrzymuje osobę ze statusem niepełnosprawnego. W tym wypadku może to być współmałżonek, teściowe, dzieci i pozostali członkowie rodziny niepełnosprawnego. Dotyczy to także rodziny, która nie jest spokrewniona z tą osobą – a więc ojczym, macocha bądź pasierb.
• osoby, która ponosi wydatki rehabilitacyjne lub ułatwiające jej czynności życiowe.

Co więcej, to komu przysługuje ulga rehabilitacyjna, zależy także od wysokości dochodów osoby niepełnosprawnej w danym roku. W 2023 ta kwota nie może przekroczyć 16061,28 zł. 

Czy prywatne zabiegi rehabilitacyjne można odliczyć od podatku?

Wspomniane już wydatki należą do kategorii prywatnej opieki w ramach kosztów nielimitowanych lub limitowanych. Wśród tych pierwszych można wyróżnić;

• zakup wyrobów o zastosowaniu medycznym, sprzętu rehabilitacyjnego lub jego naprawa,
• koszty opieki w zakładzie rehabilitacyjnym, uzdrowisku lub w placówce opiekuńczo-leczniczej,
• wydatki na przystosowanie mieszkania do celów osoby niepełnosprawnej oraz na dodatkowe wyposażenie,
• usługi opieki nad niepełnosprawnym – także w ramach prowadzenia obozów i kolonii dla niepełnosprawnych dzieci poniżej 25 roku życia,
• koszty opieki pielęgniarskiej,
• wynajęcie tłumaczy języka migowego,
• adaptacja pojazdów do potrzeb osób niepełnosprawnych.

W przypadku kosztów o charakterze limitowanym można znaleźć takie kategorie, jak wynajęcie psa – przewodnika, zakup pieluchomajtek lub korzystanie z usług przewodnika dla osoby niepełnosprawnej. W tej kategorii mieszczą się także wydatki związane z używaniem samochodu ułatwiającego poruszanie się osobom, które są niesamodzielne.